Steeds vaker heb ik de idee dat grote sportlegendes in onze geschiedenis of in het heden een grotere rol van betekenis hebben dan enkel het leveren van geweldige prestaties.
Is dat een perceptie omdat ze kracht en vermogen uitstralen en we daardoor denken dat zij ons “het geheim” kunnen geven om ook een rol van betekenis te spelen in deze wereld?
Bij één iemand is dat zeker niet het geval. Hij is een grootheid in het leven, is de Kampioen in de ring en de Kampioen van het volk.
Ik ontdekte hem door een documentaire op TV waarin ik, als ik eerlijk moet bekennen, hem een arrogante vent vond die door praatjes en opschepperij de mensen wat inpalmde.
Toch was er iets dat mij onmiddellijk aan zijn lippen deed hangen, want de overtuiging was er en net zoals bijvoorbeeld een Zlatan Ibrahimovic, kon hij zijn praatjes wel waar maken.
Ik ging op ontdekking naar de mens Muhammad Ali. Ik las, en vanuit mijn interesse voor Kung Fu zag ik hem wel vaker in één adem verschijnen met Bruce Lee, niet toevallig gezien de ongelofelijke Filosofische bijdragen die ze beiden leverden.
M.A. heeft mij veel dingen geleerd in de zoektocht naar wie hij is, en ik plaats hem ondertussen aan de top van mijn lijst Inspirerende personen.
Op jonge leeftijd raakte hij gebeten door het boksen. Geheel toevallig eigenlijk, want doordat zijn fiets gestolen werd liep hij naar een agent die een plaatselijke boksclub had en zei hij: “Als ik die dief vind, sla ik hem verrot”, waarop de agent zei: “Zou je dan niet eerst leren boksen?”.
En zo geschiedde, hij, die toen nog Cassius Clay heette, werd bokser en werkte zich met een ontzettende wilskracht en discipline op naar de top.
Ik ben niet de meest geplaatste persoon om zijn palmares met jullie te bediscussiëren maar je kan op het internet genoeg van hem vinden.
RASSENHAAT
Je moet niet vergeten dat dit alles zich afspeelt in een tijd waarin zwarten totaal onderdrukt werden. Ze waren de slaven van de blanken, hadden geen rechten en alhoewel hij een Olympische kampioen was, mocht hij niet in een lokaal restaurant gaan eten dat enkel voor de blanken was bestemd.
Het zette deze man aan het denken, en hij wenste dat zijn titels en zijn prestaties hem zouden helpen de rechten van zijn volk te verdedigen.
De rode draad in heel deze tocht is duidelijk zijn geloof in God, zijn bekering tot de Islam, en zijn daarop volgende kruistocht voor de rechten van zijn broeders en zusters.
VOLGEN OF DOEN
Een ander stuk dat mij ontzettend aanspreekt in de persoon is zijn dienstweigering.
Hij heeft zijn carrière die toen in volle bloei was (hij was op dat moment Wereldkampioen zwaargewicht) opgeofferd voor zijn geloof.
Hij schreef ooit zelf dat hij de mensheid ziet in 2 gebieden.
– De volger, hij die doet wat hem opgedragen wordt en daar verder niet over wil of kan nadenken.
– De bewuste, hij die doet wat zijn “guts” hem opdragen, hij die zijn buikgevoel en hart volgt en ‘doet’ ook al is dit tegen de reels van het leven.
In zijn geval wou hij niet naar de oorlog in Vietnam omdat dit tegen zijn geloofsregels in ging.
Hij vond niet dat hij het recht had om met een wapen daar te gaan beslissen over leven en dood van mensen die hem niks hadden gedaan.
Op dat moment is hij de kampioen van het volk geworden.
Hj verloor zijn titel en bokslicentie, en verloor zijn paspoort en zijn rechten.
Hij opende een klein restaurantje, speelde zelfs even in een Broadway show, en gaf lezingen.
Gesterkt door zijn geloof in God, maar ook in zichzelf, ging hij door het land.
Als ongestuurde man die enkel met zijn vuisten leek te spreken werd hij de man die op TV en in universiteiten zijn mening ging verdedigen. De droom dat Amerika een land zou worden waar rassenhaat en ongelijkheid niet bestaat.
Hij heeft gevochten, en meer dan 3 jaar niet gevochten in de ring, maar des te meer voor zijn volk.
DE NIEUWE BOKSER
Na verloop van tijd werd zijn licentie teruggeven en ging hij terug de ring in waar hij onmiddellijk resultaten haalde.
De legendarische ‘Rumble in the jungle’ als grote apotheose.
Hij werd echter ziek, hij kreeg de ziekte van Parkinson en daar ontstond een nieuwe MA. Iemand die door zijn beperkingen minder praatte, in groot contrast met de luidruchtige opscheppende man die hij was, en ook traag werd in bewegen.
Je kan daar medelijden mee hebben, of juist respect.
Ik kies voor het tweede, want ook daar is hij altijd in het publiek blijven komen en is hij voor mij de grote voordrager en kracht geweest voor zieken. De boodschap was duidelijk, steek u niet weg, schaam u niet.
CONCLUSIE
– Hij kwam op voor zijn mening en koos voor het moeilijke pad door zijn geweten te volgen. Zijn wij ook zo of volgen we zonder denken?
Wanneer hebben wij het laatst onze keuze gemaakt door echt ons hart en “guts” te volgen?
– Hij bekeerde zich tot de Islam en was doordrenkt met God. God was zijn leider en als je dingen van hem leest kun je haast niet anders dan je tot een religieus persoon bekeren.
Geloven wij nog? Is religie iets wat tegenwoordig wordt weggelachen of zit daar toch een sterkte in? Is er een God? Is God misschien de natuur? Om het met zijn eigen woorden te stellen: “Als een fabriek wordt geleid door een baas of een land door een regering, wie regeert of fabriceerde dan deze wereld/natuur?”
– Het is belangrijk om een doel in je leven te zoeken. We hebben allemaal een taak op deze planeet en die moeten we zoeken en volbrengen. Dit maakt iedereen evenwaardig, want dat zorgt voor een balans in deze maatschappij. Denken we nog wel eens na over onze taak of reden dat we hier zijn, hoe klein die inspanning of toedracht ook moge zijn? Wat is jouw taak hier?
– Kiezen we voor carrière en materiële zaken of kiezen we voor de boodschap waar we voor staan in het leven zonder anderen te kwetsen?
Hoe dan ook een interessant persoon en zoals ik al zei. KAMPIOEN VAN HET VOLK!
Carlo Nardozza Life 